Diep in mijn hart en wezen is de zonsverduistering die vanavond (2-10-2024) komt voelbaar. Ik voel me emotioneler, de wereld lijkt intens, mijn lichaam is gevoeliger, maar ondanks dat sprong ik vanmorgen fit uit mijn bed om eerst te mediteren en mijn Chi Manna lichaamsoefeningen te doen.
De inspiratie van Paramahansa Yogananda om het eerste moment van de dag je afstemming direct te maken heeft me voor altijd geïnspireerd! Ik ga bijna altijd, elke dag, eerst naar buiten, neem een heerlijke snuif van de frisse lucht in de natuur en keer naar binnen in een meditatie.
In mijn dromen had ik deze plaats al eerder bezocht … en wist niet dat ik het in levende lijve ooit zou ervaren … en nu was ik er … ineens, met Prema Baba Swamiji en Prema Amma, samen met Niels, wat een groot geschenk!
In mijn studententijd luisterde ik voor het eerst naar de muziek van Hildegard von Bingen, ik vond haar CD en werd betoverd door haar prachtige muzikale ingevingen. De klanken en stemmen reikten mijn ziel op een diep niveau.
Vandaag lig ik in het warme zand, in een duinpannetje verscholen voor de wind.
Soms heb je ruimte nodig om naar binnen te keren, om alle energie te verwerken en de tegengestelde krachten in jezelf bewust te zijn en te ‘ontwarren’.
Als ik het in mezelf ‘ontwar’ klaart het in mijn lichaam en bezigheden ook op. Het is toch wonderlijk hoe het werkt…
De wereld is een wonder…
De ruimte die je innerlijk kunt innemen en de rust die je daarbij ervaart zijn sterk afhankelijk van je zelfbeeld en van zelfwaardering. Maar wat is het ‘zelf’ eigenlijk?
Het impliceert alsof zelf ‘ik’ is, wat is dan het -ik-?
Angsten kunnen al worden getriggerd door iets eenvoudigs als een geluid, waarbij oude patronen omhoog kunnen komen van blokkades, die je soms al over levens met je meedraagt. Angst kan op de achtergrond een rol spelen, maar angst kan ook je leven beheersen.