De stilte lag als een zachte deken over de wereld.
Ik klom onderweg even in ‘mijn’ boom en liet mijn voeten baden in het koude water van de zee…
Een heilige nacht - om mijn hele wezen af te stemmen op de goddelijke stroom.
Om te mediteren. Om energie te integreren.
Om terug te keren naar de essentie.
Ik ben net terug van een reis naar Finland - nog nagenietend van de diepe liefde en stille zegeningen van mijn ontmoeting met Moeder Amma. Haar komst naar Nederland nadert… we bereiden ons voor met open hart.
Tegelijkertijd beweegt de energie van de bijzondere dagen met Prema Baba en Prema Amma nog steeds door mij heen. Wat een onvoorstelbare overvloed... Zoveel liefde, zoveel waarheid - tastbaar, levend en helend.
Wat zich de laatste maanden heeft ontvouwd, had ik nooit durven dromen. Mijn diepste verlangen was altijd om dichtbij de meesters te zijn... en nu komen ze naar ons toe. Ze zijn bereikbaar. Aanwezig. Echt. Vele jaren van innerlijke training, van ademhaling, van diepe overgave hebben mij voorbereid op dit moment.
Een van de ademhalingstechnieken die ik in de loop der jaren heb ontwikkeld, noem ik ‘de adem van het Zelf’. Ze ontstond vanuit mijn diepe verlangen om de energie van de meesters te kunnen ontvangen én verwerken - en tegelijk stevig geaard te blijven in mijn lichaam. Deze ademhaling brengt me telkens weer naar een diepere, stillere adem… naar een plek van helder aanwezig zijn, zelfs in tijden van ziekte of intense transformatie. Ze brengt je terug naar de kern van je zijn, versnelt genezing, en verbindt body, mind en soul op een diepe laag.
Ze werkt ook door in de laag van emoties - brengt balans, opent je hart, en helpt je werkelijk thuiskomen.
Tijdens de Lichtcirkel deel ik deze verbinding en draag ik de energie van deze adem over - voor wie het wil en kan ontvangen.
Voel je welkom bij de volgende Lichtcirkel, als je hart roept.
In liefde, licht en dankbaarheid,
Marieke (Oshianna)
Diep in mijn hart en wezen is de zonsverduistering die vanavond (2-10-2024) komt voelbaar. Ik voel me emotioneler, de wereld lijkt intens, mijn lichaam is gevoeliger, maar ondanks dat sprong ik vanmorgen fit uit mijn bed om eerst te mediteren en mijn Chi Manna lichaamsoefeningen te doen.
De inspiratie van Paramahansa Yogananda om het eerste moment van de dag je afstemming direct te maken heeft me voor altijd geïnspireerd! Ik ga bijna altijd, elke dag, eerst naar buiten, neem een heerlijke snuif van de frisse lucht in de natuur en keer naar binnen in een meditatie.
In mijn dromen had ik deze plaats al eerder bezocht … en wist niet dat ik het in levende lijve ooit zou ervaren … en nu was ik er … ineens, met Prema Baba Swamiji en Prema Amma, samen met Niels, wat een groot geschenk!
In mijn studententijd luisterde ik voor het eerst naar de muziek van Hildegard von Bingen, ik vond haar CD en werd betoverd door haar prachtige muzikale ingevingen. De klanken en stemmen reikten mijn ziel op een diep niveau.
Vandaag lig ik in het warme zand, in een duinpannetje verscholen voor de wind.
Soms heb je ruimte nodig om naar binnen te keren, om alle energie te verwerken en de tegengestelde krachten in jezelf bewust te zijn en te ‘ontwarren’.
Als ik het in mezelf ‘ontwar’ klaart het in mijn lichaam en bezigheden ook op. Het is toch wonderlijk hoe het werkt…
De wereld is een wonder…
De ruimte die je innerlijk kunt innemen en de rust die je daarbij ervaart zijn sterk afhankelijk van je zelfbeeld en van zelfwaardering. Maar wat is het ‘zelf’ eigenlijk?
Het impliceert alsof zelf ‘ik’ is, wat is dan het -ik-?